διάκλαση

η (Α διάκλασις, -εως) [διακλώ]

θρυμμάτιση, το σπάσιμο ενός πράγματος σε πολλά κομμάτια, σε θρύψαλα

νεοελλ.

1. θρύψαλο, σπασμένο κομμάτι

2. παλαιά χειρουργική μέθοδος ακρωτηριασμού, κατά την οποία έσπαζαν το οστό τού εγχειριζόμενου μέλους

3. ρήγμα στη μάζα ενός πετρώματος χωρίς να έχει επέλθει σχετική μετατόπιση

αρχ.

1. διάθλαση

2. (για τη φωνή) αδυναμία, ασθένεια.